هنرهای تجسمی

هنرهای تجسمی چیست؟ 

هنرهای تجسمی چیست؟ | هنرهای تجسمی اشکال از هنر هستند که باعث خلق آثار مختلف می شوند که در درجه اول بصری هستند مانند هنرسرامیک سازی، نقاشی ، مجسمه سازی ، چاپ، طراحی ، صنایع دستی ، عکاسی ، فیلم ، فیلم سازی و معماری. این دسته بندیها  نباید خیلی جدی گرفته شود زیرا بسیاری از رشته های هنری دیگری مانند (هنرهای نمایشی ، هنرهای مفهومی ، هنرهای نساجی) و جنبه های هنرهای تجسمی و همچنین انواع دیگر هنرها را در بر می گیرند. در هنرهای تجسمی نیز هنرهای کاربردی از جمله طراحی صنعتی ، طراحی گرافیک ، طراحی مد ، طراحی داخلی و هنر تزئینی نیز گنجانده شده است.

کاربرد فعلی اصطلاح هنرهای تجسمی شامل هنرهای زیبا و همچنین هنرهای کاربردی ، تزئینی و صنایع دستی است ، اما همیشه این طور نبوده است . قبل از جنبش هنر و صنایع دستی در انگلیس و کشورهای  دیگر در اواخر قرن بیستم ، اصطلاح هنرمند اغلب به شخصی که در هنرهای زیبا (مانند نقاشی ، مجسمه سازی یا چاپ) مشغول کار بود محدود می شد و نه صنایع دستی ، هنرهای ظریفه یا رسانه. تمایزفعلی که باعث تقسیم بندی هنرهای تجسمی می شود نتیجه ی تلاش  هنرمندان جنبش هنر و صنایع دستی بوده است آنها همان قدر که به انواع  هنرهای تجسمی تاکید می کردند برای اشکال هنری بومی به اندازه هنرهای تجسمی و زیر مجموعه هایش  ارزش قائل بودند. 

آموزش هنرهای تجسمی در معنای عام چیست؟

هنر همانطور که از نامش پیداست به کلیه ی هنرهایی گفته می شود که در فضاهای باز و عمومی قابل اجراست.اصطلاح "هنر " ممکن است تصاویری از تندیس های تاریخی برنز سرباز سوار بر اسب در یک پارک را نشان دهد. امروز ، هنربه معنای عام  می تواند طیف گسترده ای از اشکال ، اندازه ها و مقیاس های هنری و حجمی را در خود جای دهند.هنرهای عمومی می تواند شامل نقاشی های دیواری ، مجسمه سازی ، یادبودها ، کارهای معماری یکپارچه یا معماری های خاص ،هنر شهر سازی ،  رسانه های جدید دیجیتال و حتی اجراها و جشنواره ها باشد! 

 "دوره هنرهای تجسمی" اصطلاحی مدرن برای یک دسته گسترده از هنر است که شامل تعدادی رشته هنری از زیر مجموعه های مختلف است. دامنه وسیع هنرهای تجسمی باعث شده است که نتوان به راحتی این اصطلاح هنری را تعریف و یا تعبیر نمود. بنابراین به جای تعریف یا ترسیم برخی از معانی هنرهای تجسمی در زیر تقسیم بندی هنرهای تجسمی را می آوریم.

تعاریف هنر تجسمی معمولاً موارد زیر را شامل می شود:

1. هنرهای زیبا

تمام هنرهای زیبا متعلق به دسته کلی آموزش هنر تجسمی است. این موارد شامل فعالیتهایی از قبیل: طراحی ، نقاشی ، چاپ و مجسمه سازی ، همراه با فعالیتهای مرتبط با آن مانند هنر گرافیکی ، نسخه نویسی، نسخه خطی ، تصویر سازی کتاب ، خوشنویسی و معماری است.

2. هنرهای معاصر

آموزش هنر تجسمی همچنین شامل چندین شکل هنری مدرن از قبیل: کولاژ ، رسانه ، هنر مفهومی و هنرهای نمایشی و همچنین رشته های مبتنی بر فیلم مانند عکاسی ، فیلم هنری و انیمیشن و یا موارد دیگر است. ترکیب هنرهای معاصر گروهی از هنرهای پیشرفته مانند گرافیک رایانه و چاپ را به وجود می آورد. یکی دیگر از هنرهای تجسمی مدرن ، هنر جدید زیست محیطی است که شامل اشکال موقتی فانی مانند مجسمه های یخ ، برف  و هنر نقاشی های دیواری است.

3. هنرها و صنایع دستی تزئینی

علاوه بر این ، دسته بندی کلی هنرهای تجسمی شامل تعدادی رشته ها ی هنری خاص  و هنرهای تزئینی از جمله: سرامیک سازی و سفالگری  ،موزائیک سازی ، ملیله ، هنرهای  شیشه ای و موارد دیگر می باشد.

4- سایر دسته بندی ها

در تعریف وسیع تری از هنر تجسمی گاهی زمینه های هنری کاربردی مانند طراحی گرافیک ، طراحی مد و طراحی داخلی گنجانده شده است. علاوه بر این ، انواع جدیدی از هنرهای که برامکان انجام آن بر بدن است ،تحت عنوان کلی هنرهای تجسمی قرار می گیرد. این موارد عبارتند از: هنر تتو ، نقاشی صورت و نقاشی بدن.

تاریخ طبقه بندی هنر

اگرچه اشکال مختلف هنری از سال های باستان انجام شده است اما اخیراً نقش "هنرمند" در این دسته بندی ها مشخص شده است. در دوران باستان کلاسیک و همچنین دوران بیزانس ، رومانتیک و گوتیک ، نقاشان و مجسمه سازان به عنوان هنرمندهای ساده – نقاش و ... خطاب می شدند. اما بعد ها  ، در دوره رنسانس ، به لطف اشخاصی همچون لئوناردو داوینچی و میکل آنژ ، حرفه "هنرمند" به سطح بالاتری ارتقا پیدا کرد ، که نشان دهنده اهمیت تازه درک شده از هنر و هنرمند بود. در این زمان بود که نقاشان و مجسمه سازان وضعیت منحصر به فرد جدیدی هم تراز با معماران پیدا کردند.
برای هنرمندان حرفه ای و برجسته این اهمیت و تاثیر گذاری تا به امروز تغییر نکرده است.

خوب ، این وضعیت تا امروز عمدتاً تغییر نکرده است ، به جز اینکه اکنون به هنرمندان تجسمی که در زمینه فیلمبرداری ، فیلم نویسی ، هنر ویدیویی ، آثار مفهومی ، مونتاژ و موارد مشابه درگیر هستند نیز همین مقدار اهمیت داده می شود. برخی از صنایع دستی نیز در زیر چتر هنرهای تجسمی گنجانده شده است ، اگرچه بیشتر آنها توسط "صنایع دستی" (به جای "هنر") تأمین می شوند.

آموزش هنرهای تجسمی دانشگاهی

از دوره رنسانس به بعد ، هنرهای تجسمی و زیر شاخه های آن در یک سیستم آموزشی آکادمیک هنرهای زیبا نیز منعکس شد که شکل خاصی از "هنر دانشگاهی" را منتشر کرد. مباحث رشته های مختلف هنر شامل انواع کار های هنری،چگونگی انجام این کارها در شاخه های کلی و اختصاصی هنر بود.
عناصر هنری مانند موضوع ، فرم ، پیام ، ترکیب ، رنگ کاملاً در این مباحث مختلف هنری گنجانده شده بود و عدم رعایت قوانین و دستورالعمل های هنری به معنای محرومیت از نمایشگاه های معتبر هنری سالانه تلقی می شد که توسط آکادمی ها برگزار می شد و از آنجا که شرکت در این نمایش های هنری اغلب تنها روشی بود که یک هنرمندمی توانست شهرت کسب کند و در نهایت عضویت آکادمی ملی خود را تضمین کند ، محرومیت به معنای ویرانی مالی بود. این حالت تا قرن بیستم ادامه یافت و بعد از آن قدرت آکادمی ها ناگهان  از بین رفت.

قرن بیستم نیز شاهد تغییر تدریجی هنر از بعد نگرشی افراد بودیم . امروزه هنر و هنرمندی که در کلیه ی شاخه های هنرهای تجسمی فعالیت می کنند،جایگاه ویژه ای در نگرش افراد دارد . این جایگاه انقدر ویژه و خاص است که سالانه افراد بسیاری دوست دارند تحصیلات خود را در زمینه آموزش هنرتجسمی دنبال کرده و در دوره هنرهای تجسمی و یا دوره های آکادمیک دانشگاه ها شرکت کرده و مدرک هنرهای تجسمی یا گواهینامه هنر تجسمی  را اخذ کنند.